Operatie renovatie: over leed en lief in tijden van verbouwen

Verbouwen is een dingetje.
Verbouwen en intussen bij je ouders wonen is een ding. Verbouwen, intussen bij je ouders wonen en dat met 2 kinderen en 2 honden erbij is een groot ding. Doe dat bijna een jaar lang en het grote ding staat zo stilaan op ontploffen.

Ik ben mijn ouders heel dankbaar. Dankzij hen overleven we deze periode financieel, opvanggewijs en was-plas-kook-boodschapgewijs. Hun huis en hun leven is overhoop gehaald. Ons gezinsleven is momenteel niet van ons. Samen delen we lief en leed, soms meer leed dan lief. We delen tafelmomenten en kindermijlpalen, maar ook gebroken nachten en kleuteruitbarstingen.
Zij zullen blij zijn als wij het huis uit zijn en zij hun rust hervinden. Wij kunnen met onze bende opnieuw ons eigen ritme zoeken in ons eigen stekje.

Eind deze maand is het zover, de grote verhuis naar onze vernieuwde plek. Ze zal bijna afgewerkt zijn. Mijn man is een zenuwinzinking nabij, ik zit op hete kolen. Nog even volhouden, nog een paar relatiecrisissen te gaan en het is zover.